NDIR یا کاتالیستی؟ چگونه می‌توانید یک حسگر گاز قابل اشتعال پیدا کنید؟

منافع فراوان سنسورهای گاز قابل اشتعال فروسرخ در کاربردهای صنعت نفت و گاز به گونه‌ای است که نظر می‌دهد سنسورهای فروسرخ انتخاب مناسبی هستند، و حتی بعضی باور دارند که سنسورهای اشتعال کاتالیزوری ممکن است در آینده دور شوند.

منافع قابل انکار بودن تکنولوژی فروسرخ برای آشکارسازی گازهای قابل اشتعال نسبت به تکنولوژی استاندارد اشتعال کاتالیزوری صنعت را می‌توان ذکر کرد: توانایی آشکارسازی گازها در محیط‌های کمبود اکسیژن، مقاومت نسبت به موادی مانند سیلیکون و گوگرد که می‌توانند عملکرد کاتالیزور را تحت تأثیر قرار دهند، و حذف نیاز به کالیبراسیون‌های مکرر. با این حال، محدودیت‌های سنسورهای فروسرخ نیز قابل انکار نیست.

محدودیت‌های حسگرهای فروسرخ اصلًا به دلیل این واقعیت است که آنها به تمام گازهای سوزاپذیر پاسخ نمی‌دهند.

برای مثال، حسگرهای گاز سوزاپذیر فروسرخ نمی‌توانند هیدروژن (H₂) را تشخیص دهند. اگر حسگر فروسرخ برای تشخیص گازهای سوزاپذیر استفاده شود، کاربر در حالتی که هیدروژن در محیط وجود دارد، تحت محافظت قرار نمی‌گیرد.

محدودیت‌های حسگرهای فروسرخ تنها در تشخیص هیدروژن نیست، بلکه توانایی آنها در تشخیص گازها توسط توانایی گاز هدف در جذب نور فروسرخ محدود می‌شود. برخی از گازهای سوزاپذیر توسط حسگرهای گاز سوزاپذیر فروسرخ قابل تشخیص نیستند، مانند اتیلن، اکریلونیتریل، آنیلین و کربن دیسلفید و غیره.

چه مزایایی حسگرهای سوزش کاتالیستی دارند؟

نکته اصلی حسگرهای سوزش کاتالیزوری، تشخیص گازهای قابل اشتعال به وسیله سوزش است. بنابراین، حسگرهای سوزش کاتالیزوری قادر به تشخیص تقریباً هر نوع گاز قابل اشتعال هستند. پاسخ حسگرهای سوزش کاتالیزوری به گازهای قابل اشتعال به طور اساسی خطی است و رابطه نزدیکی بین پاسخ انواع مختلف گازهای قابل اشتعال و گازهای کالیبراسیون وجود دارد و بیشتر گازهای قابل اشتعال عامل پاسخ کمتر از ۲ دارند. پاسخ حسگرهای فروسرخ غیرخطی است و فقط زمانی خطی می‌شود که حسگر برای هدف‌گیری یک گاز خاص طراحی شود. عوامل پاسخ از گاز به گاز بسیار متفاوت هستند و در برخی موارد ممکن است بیش از ۱۰ باشد. اگر گازی با عامل پاسخ ≥۱۰ مواجه شود، سیستم به صورت نادرست هشدار می‌دهد زیرا غلظت واقعی گاز تنها یک درصد حد پایین تر از حد اشتعال است.

در مقایسه با حسگرهای فروسرخ، حسگرهای احتراق کاتالیزوری کمتر تحت تأثیر عوامل محیطی مانند دما و فشار قرار می‌گیرند، زیرا این عوامل محیطی می‌توانند به طور قابل توجهی بر عملکرد حسگرهای فروسرخ تأثیر بگذارند. بنابراین، اگر نیاز به تشخیص دقیق و قابل اتکا از حسگرهای گاز قابل احتراق فروسرخ باشد، تنظیمات کالیبراسیون باید در محیط‌های مشابه انجام شود.

حقایق آنکه فناوری فروسرخ در تشخیص گازهای قابل احتراق در برخی کاربردها مزایای جایگزین ناپذیری دارد، نمی‌توان انکار کرد. اما قبل از ترک فناوری احتراق کاتالیزوری که طولانی‌مدت بوده، مطمئن شوید که کاربرد شما با ویژگی‌های فنی حسگر همخوانی دارد. در غیر این صورت، ریسک‌هایی که مواجه هستید ممکن است بسیار بیشتر از پاداش‌ها باشد.